Covid-19
Z dnia na dzień zmieniło się życie każdego z nas. Najpierw tragiczne wydarzenia w Chinach, potem we Włoszech. Wtedy chyba jeszcze nikt nie przypuszczał jak bardzo Covid-19 wpłynie na zdrowie, finanse i pracę ludzi na całym swiecie. Każdy z niedowierzaniem słuchał tych przerazajacych wiadomości, wprowadzenia pandemii i wszystkich środków zapobiegawczych minimalizujacych zagrożenie dla naszego zdrowia a przede wszystkim życia. Jednak nie będę się rozpisywać na ten temat ponieważ każdy z nas śledzi wydarzenia na bieżąco, każdy z nas zdaję sobie sprawę z powagi zdrowotnej, gospodarczej jak i politycznej sytuacji. Więc dla rozluźnienia przeczytajmy w moim dzisiejszym wpisie o czymś przyjemnym, bardziej budującym i niosącym nadzieję.
Ogłoszenie przez rząd pandemii dosłownie zamknęło nas wszystkich w domu. Hasło #zostańwdomu zdominowało wszystkie media. No cóż... Najpierw wielka euforia. Boże, nie muszę iść do pracy, świat się nie zawali jak nie pójdę, w zasadzie wszystkich to dotyczy. O, to posprzatam sobie porządnie mieszkanie, zacznę od strychu, dawno to chciałam zdobić. No i co? A nic...wielka klapa. Po dwoch dniach wolności czułam się co raz gorzej, czułam że gorączkuje, moje samopoczucie było co raz gorsze. Mimo uruchomienia wszystkich możliwych kuracji domowych czwartego dnia przed weekendem zadzwoniłam do lekarza. No i dostałam antybiotyk oraz inne specyfiki. Dobrze że jeszcze nie było zakazu wychodzenia nastolatków z domu bo bym chyba umarła lub zakichała cały blok. No ale co tu nagle ze sobą zrobić. Głowa boli, zatoki dokuczają, osłabiona, na oskrzelach ciężko a jednak leżeć nie bardzo daję radę. Zabrałam się mimo osłabienia za coś co zawsze odkładam.
Przejdę więc do plusów które wniósła pandemia w moje życie, a być może nie jestem w tym jedyną osobą. O tóż żyjemy w czasach gonitwy, z dnia na dzień pędzimy przed siebie, tydzień strzela w jeden dzień. Chyba każdy z nas zna to uczucie kiedy planujesz zrobić to i owo a tu zwyczajnie już jest noc. Dzięki pandemii udało mi się wyhamować, zwolnić prawie do zera. Nagle okazało się że można wcześnie rano obudzić się bez budzika, wstać bez żadnego problemu, zdążyć zjeść śniadanie, posprzątać w domu każdą szufladkę i zakamarek, zwyczajnie nadrobić zaległości. Wiecej czasu też spędzam z moim synem. Fajnie jest sobie porozmawiać na rożne tematy, zjeść razem posiłek, ugotować coś na spokojnie bez żadnych goniących myśli w tle. Dawno się nie czułam jak prawdziwa domowa gospodyni. Mój syn skończy w tym roku końcem kwietnia 17 lat. Bardzo się interesuje polityką. Dużo śledzi i ogląda. Mam naprawdę godnego przeciwnika do dyskusji. Najgorsze jest to że ten temat króluje w mediach na drugim miejscu zaraz po COVID-19, więc mamy o czym rozmawiać. Nie wątpliwie będzie to przełomowy moment w historii dla kilku pokoleń. Jednak zmierzając do sedna dotychczasowej opowieści to najważniejsze jest to że poczułam nagle spokój, dostałam ogromnego przepływu energii którą na ten moment ładuję w moją twórczość. Po wieloletniej przerwie wróciłam do pisania ikon.
Widocznie jest to moja wewnętrzną potrzebą a przede wszystkim moją modlitwą. Powstała też seria aniołów "Zaklętych w dębie".
Oczywiście w moich ulubionych kolorach. Tradycyjnie tez zrobilam kilka dużych aniołów, napisałam też kilka wierszy.
Jest to moj sposób na przetrwanie obecnej kryzysowej sytuacji. Czuję się wyciszona, spokojna i za razem zwyczajnie szczęśliwa że moge robić to na co zazwyczaj nie mialam. czasu. Zresztą czesto to nawet nie chodzilo o czas tylko o zwykły spokój. Nawet będąc chorą i osłabioną przez antybiotyk pomyślałam że nie mam prawa zmarnować tego cennego czasu.
Bardzo ważną kwestią jest to ze publikuje ten artykuł w czasie kiedy zostały wprowadzone pierwsze poluzowania. Mimo wszystko chce się wrócić do normalności, do normalnego i zdrowego świata, do normalnych kontaktów międzyludzkich, podróży i życia towarzyskiego. Mimo wszystko człowiek jest istotą stadną. Jest to niezbędny czynnik do codziennego funkcjonowania w naszym świecie. Jednak teraz będziemy wszyscy inni. Pandemia koronawirusa stała się dla nas ogromnym doświadczeniem i wyzwaniem. Tak na koniec to chciała bym zachęcić was wszystkich do pozytywnych zmian i wyciągnięcia właściwych wniosków z tego co nas wszystkich spotkało. Do bycia wdzięcznym ludziom którzy nam pomagają, do szacunku i tolerancji. Także chcę bardzo podziękować wszystkim moim fanom którzy na facebookowym fanpage śledzą wszystkie moje poczynania i uczestniczą wirtualnie w mojej twórczości. Wielu z Was mam nadzieję że kiedyś poznam osobiście. Dziękuję też osobom które zakupiły moje ikony a także anioły w tym trudnym czasie. Dzięki Wam mogłam kupić kolejne artykuły w sklepie plastycznym do moich prac. W taki sposób wspieramy cały łańcuszek pokrewnych działalności i brąż. Szanujmy się i doceniajmy to co mamy, rozwijajmy swoje talenty i wiedzę, przy tym pamiętając że tego nam nie odbierze nikt.
.
